Er kwam geen eind aan de courgettes, de sla, de andijvie en de boontjes, en er volgt nog wel het een en ander, maar na een overweldigend oogstseizoen komen we nu langzaam in een andere fase van de tuin.
We zijn de afgelopen weken bezig geweest met het bijeenharken van de enorme achtergebleven bladeren van de andijvie, de sla, de spits- en bloemkool. Heel wat kruiwagenladingen vol hebben we al over het smalle paadje weggereden. En leeggeoogste bonenplantjes en courgetteplantjes gingen dezelfde weg.
Alles gaat naar de composthopen aan de smalle kant van de tuin. Daar voltrekt zich een interessant proces: het einde van de kringloop die in februari begon met de grond klaar maken, zaaien en planten. Wat niet eetbaar is, wordt nu weer afgebroken tot de oorspronkelijke bouwstenen: de nutriënten en organische stof.
Zeven… 
Ploegen… 
Verdelen…
Er zijn verschillende hopen in verschillende staat van ontbinding. De oudste is al helemaal bruin. Met een oude beddenspiraal zeven we de takjes eruit en dan kan de compost op het land worden uitgespreid.
Ook komen er binnenkort op sommige bedden al groenbemesters voor de winter. Dit zijn planten die de stikstof goed binden in de bodem, zodat er volgend jaar weer met succes nieuwe groentes kunnen worden gezaaid en geplant.
Wisselteelten, groenbemesters, compost – dat is nou echt kringlooplandbouw!